Το διήμερο 16 και 17 Δεκεμβρίου 2025, η Ιερά Μητρόπολη Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου εόρτασε την μνήμη του αγίου Διονυσίου, Επισκόπου Αιγίνης, του εν Ζακύνθω με επίκεντρο το Ιερό Μητροπολιτικό Παρεκκλήσιο του αγίου Διονυσίου.

Στην σχετική ενημέρωση που δόθηκε στην δημοσιότητα αναφέρεται:

Η φετινή εορτή συνοδεύτηκε από τήν μοναχική κουρά της ρασοφορίας καί τήν εις Διάκονον χειροτονία του 30χρονου Ναυπάκτιου Αθανασίου Νικόπουλου, ιεροψάλτη καί τελειόφοιτου της Σχολής Διοίκησης Επιχειρήσεων.

Τήν παραμονή της εορτής, Τρίτη 16 Δεκεμβρίου, τελέσθηκε ο πανηγυρικός Εσπερινός χοροστατούντος του Μητροπολίτου Ναυπάκτου κ. Ιεροθέου, μέ τήν συμμετοχή πολλών Ιερέων της πόλης.

Πρίν την Απόλυση τελέσθηκε η ακολουθία της μοναχικής κουράς-ρασοευχής του Αθανασίου Νικόπουλου. Ο νέος μοναχός ενεγράφη στό μοναχολόγιο της Ιεράς Μονής Αμπελακιωτίσσης καί κράτησε τό όνομα Αθανάσιος, πρός τιμήν του αγίου Αθανασίου, Αρχιεπισκόπου Αλεξανδρείας του Μεγάλου, καί του αγίου Αθανασίου του Αθωνίτου, κτήτορος της Ιεράς Μονής Μεγίστης Λαύρας Αγίου Όρους. Στόν λόγο πού απηύθυνε ο Σεβασμιώτατος στόν νέο μοναχό είπε ότι η Πρόνοια του Θεού κατευθύνει τήν ζωή μας, αφού ο Θεός ενδιαφέρεται, όπως είπε ο Χριστός, γιά τά πετεινά του ουρανού, πολύ περισσότερο ενδιαφέρεται γιά εμάς. Τόν παρότρυνε νά εμπιστευθή τόν εαυτό του στόν Θεό γιά όλη τήν ζωή του καί νά αφιερώση σέ Αυτόν καί τήν Εκκλησία τά χαρίσματα πού διαθέτει. Αυτή η προσφορά θά γεμίση τήν ζωή του.

Ανήμερα της εορτής, Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου, τελέσθηκε ο πανηγυρικός Όρθρος, η αρχιερατική θεία Λειτουργία καί τό μυστήριο της εις Διάκονον χειροτονίας από τόν Σεβασμιώτατο Ποιμενάρχη μας, μέ συλλειτουργούς τούς: Αρχιμ. π. Πολύκαρπο Παστρωμά, Ηγούμενο της Ιεράς Μονής Αμπελακιωτίσσης, π. Θωμά Βαμβίνη, Γενικό Αρχιερατικό Επίτροπο, π. Πολύκαρπο Θεοφάνη, ιεροκήρυκα καί υπεύθυνο του Παρεκκλησίου, καί τούς Διακόνους π. Παΐσιο Παρασκευά, π. Αντώνιο Αντωνιάδη καί π. Ιερόθεο Καλλία.

Στόν χειροτονητήριο λόγο του ο μοναχός Αθανάσιος αναφέρθηκε στήν σημερινή εορτή του αγίου Διονυσίου, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι: «μέ τό βίωμα καί τό παράδειγμά του φωτίζουν τή σημερινή μου απόφαση. Εκείνος, αν καί καταγόμενος από ένδοξο γένος καί ανερχόμενος στά ύψη της Ιερωσύνης, θεωρούσε τόν εαυτό του τόν πιό ασήμαντο καί ανάξιο. Καί αυτή η ταπείνωση ήταν τό στερεότερο θεμέλιο της Ιερωσύνης του. Ιδιαίτερα μέ συγκλονίζει τό γεγονός ότι ο Άγιος φανέρωσε τήν Ιερωσύνη του όχι μέ λόγια, αλλά μέ σιωπηλή συγχώρηση. Όταν στάθηκε απέναντι στόν φονιά του ίδιου του αδελφού του, δέν επέτρεψε στό ανθρώπινο πάθος νά μιλήση, αλλά άφησε τόν Χριστό νά ενεργήση μέσα του. Προστάτευσε, συγχώρησε, θυσιάστηκε. Εκεί ο Άγιος έγινε αληθινός διάκονος του Ευαγγελίου. Σήμερα, καθώς η Εκκλησία μέ καλεί νά εισέλθω στόν πρώτο βαθμό της Ιερωσύνης, τόν βαθμό του Διακόνου, συνειδητοποιώ ότι δέν καλούμαι σέ τιμή, αλλά σέ σταυρό· όχι σέ αξίωμα, αλλά σέ διακονία. Καλούμαι νά μάθω νά σιωπώ, νά υπομένω, νά συγχωρώ καί νά αγαπώ, ακόμη κι όταν αυτό ξεπερνά τίς ανθρώπινες δυνάμεις μου».

Ευχαρίστησε τήν μητέρα του, τίς αδελφές του καί τόν κεκοιμημένο πατέρα του γιά τήν ανατροφή πού του χάρισαν. Ιδιαιτέρως ευχαρίστησε τόν πρώτο πνευματικό του πατέρα, Μητροπολίτη Καστορίας κ. Καλλίνικο, καθώς καί τόν νύν πνευματικό του π. Θωμά Βαμβίνη, τόν Ηγούμενο της Ιεράς Μονής Αμπελακιωτίσσης π. Πολύκαρπο Παστρωμά, τόν Αρχιμ. π. Πολύκαρπο Θεοφάνη καί τούς Διακόνους π. Παΐσιο καί π. Αντώνιο γιά τήν βοήθειά τους. Τέλος, ευχαρίστησε τόν Ποιμενάρχη μας κ. Ιερόθεο γιά τήν εμπιστοσύνη πού του δείχνει καί τήν τιμή πού του κάνει νά λάβη τήν Χάρη της διακονίας από τά χέρια του.

Ο Σεβασμιώτατος αντιφώνησε τόν μοναχό Αθανάσιο τονίζοντας τρία σημαντικά σημεία πού δείχνουν ποιό είναι τό έργο του Ιερέως, διότι σέ λίγες ημέρες θά χειροτονηθή Πρεσβύτερος.

Τό πρώτο έργο είναι ότι τελεί τήν θεία Λειτουργία-Ευχαριστία-τόν Μυστικό Δείπνο καί όλα τά Μυστήρια της Εκκλησίας, δηλαδή τό Βάπτισμα, τό Χρίσμα, τήν Εξομολόγηση-μετάνοια, τόν γάμο κ.ά. Βεβαίως ο Χριστός είναι Αυτός πού τελεί τά Μυστήρια, σύμφωνα μέ τήν ευχή του Χερουβικού ύμνου, «σύ εί ο προσφέρων καί προσφερόμενος καί διαδιδόμενος Χριστέ ο Θεός ημών…», αλλά αυτό γίνεται μέ τό πρόσωπο του Ιερέως. Μεγάλη τιμή νά εκφωνή τούς ίδιους λόγους του Χριστού «Λάβετε, φάγετε…», «Πίετε εξ αυτού πάντες…» καί νά παρακαλή νά στείλη τό Άγιον Πνεύμα γιά νά μεταβληθούν ο άρτος καί ο οίνος σέ Σώμα καί Αίμα Χριστού.

Τό δεύτερο έργο του Ιερέως είναι τό νά διατηρή τήν ορθόδοξη πίστη, όπως τήν παρέδωκε ο Χριστός στούς Αποστόλους καί τούς Αγίους διά μέσου των αιώνων, κατά τόν άγιο Ειρηναίο, Επίσκοπο Λουγδούνου-Λυώνος, «ημών συμφωνεί η πίστις τη Ευχαριστία καί η Ευχαριστία βεβαιοί τήν πίστιν». Πίστη χωρίς Ευχαριστία καί Ευχαριστία χωρίς πίστη είναι ελλειμματικές. Αυτή η ορθόδοξη πίστη μεταδίδεται μέ τήν ορθόδοξη διδαχή, τό κήρυγμα.

Τό τρίτο έργο του Ιερέως είναι νά ασκή ποιμαντική διακονία στούς ανθρώπους γιά νά προετοιμάζονται γιά τήν άξια συμμετοχή τους στό Μυστήριο της θείας Ευχαριστίας. Έτσι, η ποιμαντική διακονία είναι η θεραπεία των ανθρώπων, οι ψυχικές καί πνευματικές ανάγκες των ανθρώπων.

Συνεχάρη τόν υποψήφιο πού είχε βάλει στόχους στήν ζωή του καί ο πρώτος στόχος ήταν νά γίνη Κληρικός, καί όλους τούς άλλους στόχους τούς ενέταξε σέ αυτόν τόν πρώτο καί υψηλό στόχο. Συνεχάρη καί τήν μητέρα του καί τίς αδελφές του πού τόν στήριξαν σέ αυτήν τήν επιθυμία του, καθώς καί τούς πνευματικούς του πατέρες.

Ευχήθηκε νά γίνη καλός Κληρικός καί τά χαρίσματα πού εκδήλωσε μέχρι τώρα νά τά προσφέρη όλα στόν Θεό καί τήν Εκκλησία, μιμούμενος τόν άγιο Διονύσιο, τόν εν Ζακύνθω, τόν Θαυματουργό. Μετά τό πέρας της θείας Λειτουργίας προσφέρθηκε κέρασμα στό αρχονταρίκι του Ιερού Παρεκκλησίου.

agriniopress.gr